- kłuć w zęby
- kłuć w zęby {{/stl_13}}{{stl_7}}'o jedzeniu: nie smakować komuś; jeść coś niechętnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znów nie chcesz pić mleka? Co? Kłuje cię w zęby? {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kłuć w zęby
Look at other dictionaries:
kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… … Słownik języka polskiego
kłuć — Ktoś kogoś kłuje, książk. kole (czymś) w oczy; coś kogoś kłuje, książk. kole w oczy «ktoś, coś sprawia komuś przykrość, wywołuje zazdrość, niezadowolenie»: Wiecie, towarzyszu dyrektorze, ludzi w oczy kole. Dyrektor socjalistycznego instytutu, a… … Słownik frazeologiczny
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
strzykać — ndk I, strzykaćam, strzykaćasz, strzykaćają, strzykaćaj, strzykaćał strzyknąć dk Va, strzykaćnę, strzykaćniesz, strzykaćnij, strzykaćnął, strzykaćnęła, strzykaćnęli, strzykaćnąwszy 1. «wyciekać, wypływać małym, lecz silnym strumieniem; tryskać;… … Słownik języka polskiego
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
rwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIb, rwę, rwie, rwij, rwany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzielić coś na kawałki, rozdzielać gwałtownymi ruchami, przerywać; urywać, rozrywać, szarpać, rozszarpywać : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
